Page 18 - MEE Signaal

Regels belemmeren ontwikkeling naar zelfstandigheid
Knelpunten bij wonen en inkomen voor jongeren (18-27 jaar) op weg naar zelfstandigheid
Erik is 18 jaar en heeft een lichte ver- standelijke beperking. Hij woont bij zijn ouders en heeft op alle levensgebieden ondersteuning nodig.
Het is de bedoeling dat hij in de toekomst begeleid zelfstandig gaat wonen. In de aanloop naar deze zelf- standigheid heeft hij behoefte aan een beschermde woonomgeving met 24 uur per dag zorg in de nabij- heid, om hem voor te bereiden op een zo zelfstandig mogelijk bestaan. Zowel voor de tijdelijke als structu- rele woonoplossing moet Erik een beroep doen op de gemeente (Wmo). Hiervoor zijn echter onvoldoende (geschikte) plaatsen beschikbaar; er is een wachtlijst van jaren.
Zijn ouders hebben voor Erik een Wajong-uitkering aangevraagd. Deze is in eerste instantie toegekend, maar na een week toch weer ingetrokken. De reden zou zijn dat Erik naar een particuliere opleidings- instelling gaat, die mensen met een beperking ‘opleidt’ op het gebied van horeca. Erik’s ouders vinden dit onbegrijpelijk en onrechtvaardig, omdat jongeren die naar een instelling met een vergelijk- bare aanpak gaan, wel een Wajong-uitkering krijgen.
De afwijzing van de Wajong betekent voor Erik dat
hij financieel volledig afhankelijk is van zijn ouders. Bij de gemeente komt hij namelijk ook niet in aan- merking voor een uitkering, omdat de Participatiewet stelt dat je tot je 21e onder de (financiële) verantwoor- delijkheid valt van je ouders. Het werken aan meer zelfstandigheid van Erik wordt hierdoor belemmerd. Erik kan nu niet ervaren hoe het is om autonoom te zijn en de regie te voeren over zijn financiën en eigen leven. Voor Erik is dit een dubbele bevestiging van het feit dat hij beperkt is.
18
Casus 6